Bu rehber ve plan tamamen bana ait ve deneyip başarılı sonuç aldım.
Aylar önce, bahçeli, küçük bir müstakil eve taşındım. Taşındığımda bahçede 4-5 tane kedi vardı. Kedilerin yan komşularımın arada bir duvar kenarına koyduğu yemek artıkları ve avladığı avlarla yaşadığını öğrendim. Ben dahil kimsenin 5 metre yakınına yaklaşmıyorlardı. Hepsi de daha 3-4 aylıktı ve anneleri yoktu. İlk günler duvar kenarına koyduğum kedi mamasını gördükçe yiyorlardı. Evim zeminle sıfır olduğundan, gündüz evde sucuk vb. yemek kokusunu duyunca bahçeye gelip camın önüne geliyorlar, miyavlamaya başlıyorlar, fakat pencereye çıkmaya cesaret edemiyorlardı. Ben ise, pencere kenarında sessizce, kendimi göstermeden mama ve sucuk veriyordum. Yaz aylarındaydık. Kışa kadar onları evime ve kendime alıştırmayı planlamıştım. Aşağıdaki yaptığım plan, onların 5 metre yakınıma yaklaşmıyorlarken %90 gibi bir oranda güvenmelerine aracı oldu. Kısa bir süre önce veterinerde iğne vurundu birisi. Gingivit hastalığı nedeniyle, kedilerim, o tadı ve kokusu kötü olan antibiyotiklerden içti. Hem de içtikten sonra dışarıya kaçmadı veya bir daha yaklaşmamazlık yapmadı. Aylarcadır her gece aynı yatağı ve her bilgisayarda otururken aynı elektrikli sobayı paylaşıyoruz.
Aşağıdaki alıştırma planım en korkak ve en telaşlı bir yavru (1 yaşından küçük) kedi için. Plan sorunsuz işlediği ve özenle uygulandığı taktirde kediniz daha kısa sürede bile size alışabilir. Kedinin karakteristik yapısına göre alışma süreci, 1.5-2 aya kadar uzayabilir. Benim bahçemdeki kediler 5 metre yakınıma yaklaşmıyorlarken, ortalama 1.5 ay sonra kucağıma alıp uzun uzun okşamama izin verdiler. Önemli olan; pes etmeyin, azimli olun ve sevginizi hissettirin.
Aşama 1: <Tanışma>
Birinci hafta, her gün günde bir kez, sosis, salam, yaş mama gibi çok seveceği bir şeyler verin. İlk 3 gün onun istediği uzaklıktan verin ve sadece yemesini seyredin. Yemeği verirken ayakta olmak yerine çömelmiş pozisyonda ya da oturmuş pozisyonda verin. Sizi ayaktayken görürse daha büyük olarak algılanabilirsiniz. Kalan 4 gün onun istediği uzaklık yerine 3 metre veya 2 metre uzaklıktan vermeye (atmaya) çalışın. Hafta bitişinde 2-3 metre yakınında olsanız haftalık hedefe ulaşmış olursunuz. Haftalık hedefe ulaşamazsanız bu aşamayı hedefe ulaşana kadar devam ettirin.
Aşama 2: <Yaklaşma>
İkinci hafta, ilk günler yaklaşabildiğiniz kadar yakından -örneğin 2metre veya bir buçuk metre- yemek verdikten sonra ilgisini çekecek bir şeyler bulun ve oynaştırın. İkinci haftanın son 3 gününde seveceği yeni şeyler bulun. Kaşar, sosis veya farklı içerikli yaş mama gibi. Seveceğini düşündüğünüz yemeği onun ağzına göre küçük küçük dilimleyin ve avcunuzun içine alın. Kokuyu duymaması için ellerinizi cebinize sokun veya belinizin oraya götürün. Ardından uyuyorken sessizce bir metre kadar yanına yaklaşın ve oturun. Yanınızda getirdiğiniz küçük küçük dilimlenmiş yemeği verin. Fakat bu sefer önüne atmayın. Aranızdaki bir metre mesafenin yarısına koyun ve yüksek olmayan bir sesle pisi pisi diyerek bekleyin. Herhangi bir hareket ederek telaşlanmasına sebebiyet vermeyin. Şu ana kadarki alıştırmalarınız başarılı olduysa; uyanınca sakin ve şaşkın bir zihinle o yarım metre mesafeye kendisi gelecektir. Eğer kendisi gelmezse yarım metre yerine birazcık daha önüne doğru atın. Bu alıştırmaları yaparken odada, ilgisini dağıtacak başka birisi veya başka bir ses olmasın. Kendisi yakınınıza veya belirli mesafeye gelip yedikten sonra doyana kadar, elinizi yaklaştırmadan yarım metre ileriye veya olduğu yere atın. Bu alıştırmayı hafta bitene kadar günde bir kez tekrarlayın. Fakat uyuyorken uyandırıp yapmanız önemli. Uykudan uyandığı zaman daha az kaygılı ve daha sakin olur. Her başarılı alıştırma, sizin kucağınızda yatacağı günler için bir temel oluşturacak. Hafta boyunca bu alıştırmanın beraberinde ilgisini çeken şeylerle oynaştırmayı sıklaştırarak devam ettirin.
Aşama 3: <Korku Ve Telaşın Azalması>
Üçüncü haftanın ilk yarısı, her gün birer kere, uyuyorken ya da yeni uyanmışken, sessizce bir metre yakınında bir yere oturun. Yarım metre uzağa iki lokma sevdiği sevdiği yemekten atın. Üçüncü ve sonraki lokmalarda yarım metre uzağa atmak yerine dizinizin 20-30 santimetre yakınına koyun. Haftanın ilk yarısı böyle devam edin. Haftanın diğer yarısı, sonraki lokmalarda dizinizin 20-30 santimetre yanına koymak yerine dizinizin 10 santimetre yakına, duruma göre dizinizin üzerine koyun. Ama asla dokunarak veya belirgin bir şekilde hareket ederek korkutmayın ve telaşlandırmayın. Dizinizin üzerinde sevdiği yemeği yerken çok hafıf dokunun. Elinizin tümüyle değil parmağınızla hafifçe okşayın. Eğer olumsuz bir tepki vermezse yavaşça elinizin tamamıyla okşayın. Olumsuz bir tepki verirse bu aşamayı daha yavaşlatın ve uzatın. Bir aşama bir haftada bitmek zorunda değil.
Aşama 4: <Memnuniyet>
Dördüncü hafta boyunca kediniz her sevdiği yemeği yerken yavaşça okşamaya devam edin. Doyduğunu veya yeteri kadar yediğini gözlemledikten sonra yavaşça kaldırıp kucağınıza koyun. Olumsuz bir tepki vermezse uzun uzun okşayın. Olumsuz bir tepki verirse, kaldırıp kucağınıza koymak yerine yemeği kucağınıza koyun ve yerken yavaşça okşayın. Muhtemelen bir sonraki haftalar artık okşamanıza ve kaldırmanıza izin verebilecek durumda olacaktır.
Aşama X: <Sevgi ve Mutluluk>
Sonraki haftalar her gün bir kez sevdiği yemek vermek yerine iki günde bir kez sevdiği yemeği verin. Daha sonraki haftalar bu döngüyü 3 günde bir keze kadar düşürün. Kediler için hazırlanmış iyi bir mama, kaşar, sosis, salam veya sucuk gibi işlenmiş gıdalardan çok daha faydalıdır.
Aylar önce, bahçeli, küçük bir müstakil eve taşındım. Taşındığımda bahçede 4-5 tane kedi vardı. Kedilerin yan komşularımın arada bir duvar kenarına koyduğu yemek artıkları ve avladığı avlarla yaşadığını öğrendim. Ben dahil kimsenin 5 metre yakınına yaklaşmıyorlardı. Hepsi de daha 3-4 aylıktı ve anneleri yoktu. İlk günler duvar kenarına koyduğum kedi mamasını gördükçe yiyorlardı. Evim zeminle sıfır olduğundan, gündüz evde sucuk vb. yemek kokusunu duyunca bahçeye gelip camın önüne geliyorlar, miyavlamaya başlıyorlar, fakat pencereye çıkmaya cesaret edemiyorlardı. Ben ise, pencere kenarında sessizce, kendimi göstermeden mama ve sucuk veriyordum. Yaz aylarındaydık. Kışa kadar onları evime ve kendime alıştırmayı planlamıştım. Aşağıdaki yaptığım plan, onların 5 metre yakınıma yaklaşmıyorlarken %90 gibi bir oranda güvenmelerine aracı oldu. Kısa bir süre önce veterinerde iğne vurundu birisi. Gingivit hastalığı nedeniyle, kedilerim, o tadı ve kokusu kötü olan antibiyotiklerden içti. Hem de içtikten sonra dışarıya kaçmadı veya bir daha yaklaşmamazlık yapmadı. Aylarcadır her gece aynı yatağı ve her bilgisayarda otururken aynı elektrikli sobayı paylaşıyoruz.
Aşağıdaki alıştırma planım en korkak ve en telaşlı bir yavru (1 yaşından küçük) kedi için. Plan sorunsuz işlediği ve özenle uygulandığı taktirde kediniz daha kısa sürede bile size alışabilir. Kedinin karakteristik yapısına göre alışma süreci, 1.5-2 aya kadar uzayabilir. Benim bahçemdeki kediler 5 metre yakınıma yaklaşmıyorlarken, ortalama 1.5 ay sonra kucağıma alıp uzun uzun okşamama izin verdiler. Önemli olan; pes etmeyin, azimli olun ve sevginizi hissettirin.
Aşama 1: <Tanışma>
Birinci hafta, her gün günde bir kez, sosis, salam, yaş mama gibi çok seveceği bir şeyler verin. İlk 3 gün onun istediği uzaklıktan verin ve sadece yemesini seyredin. Yemeği verirken ayakta olmak yerine çömelmiş pozisyonda ya da oturmuş pozisyonda verin. Sizi ayaktayken görürse daha büyük olarak algılanabilirsiniz. Kalan 4 gün onun istediği uzaklık yerine 3 metre veya 2 metre uzaklıktan vermeye (atmaya) çalışın. Hafta bitişinde 2-3 metre yakınında olsanız haftalık hedefe ulaşmış olursunuz. Haftalık hedefe ulaşamazsanız bu aşamayı hedefe ulaşana kadar devam ettirin.
Aşama 2: <Yaklaşma>
İkinci hafta, ilk günler yaklaşabildiğiniz kadar yakından -örneğin 2metre veya bir buçuk metre- yemek verdikten sonra ilgisini çekecek bir şeyler bulun ve oynaştırın. İkinci haftanın son 3 gününde seveceği yeni şeyler bulun. Kaşar, sosis veya farklı içerikli yaş mama gibi. Seveceğini düşündüğünüz yemeği onun ağzına göre küçük küçük dilimleyin ve avcunuzun içine alın. Kokuyu duymaması için ellerinizi cebinize sokun veya belinizin oraya götürün. Ardından uyuyorken sessizce bir metre kadar yanına yaklaşın ve oturun. Yanınızda getirdiğiniz küçük küçük dilimlenmiş yemeği verin. Fakat bu sefer önüne atmayın. Aranızdaki bir metre mesafenin yarısına koyun ve yüksek olmayan bir sesle pisi pisi diyerek bekleyin. Herhangi bir hareket ederek telaşlanmasına sebebiyet vermeyin. Şu ana kadarki alıştırmalarınız başarılı olduysa; uyanınca sakin ve şaşkın bir zihinle o yarım metre mesafeye kendisi gelecektir. Eğer kendisi gelmezse yarım metre yerine birazcık daha önüne doğru atın. Bu alıştırmaları yaparken odada, ilgisini dağıtacak başka birisi veya başka bir ses olmasın. Kendisi yakınınıza veya belirli mesafeye gelip yedikten sonra doyana kadar, elinizi yaklaştırmadan yarım metre ileriye veya olduğu yere atın. Bu alıştırmayı hafta bitene kadar günde bir kez tekrarlayın. Fakat uyuyorken uyandırıp yapmanız önemli. Uykudan uyandığı zaman daha az kaygılı ve daha sakin olur. Her başarılı alıştırma, sizin kucağınızda yatacağı günler için bir temel oluşturacak. Hafta boyunca bu alıştırmanın beraberinde ilgisini çeken şeylerle oynaştırmayı sıklaştırarak devam ettirin.
Aşama 3: <Korku Ve Telaşın Azalması>
Üçüncü haftanın ilk yarısı, her gün birer kere, uyuyorken ya da yeni uyanmışken, sessizce bir metre yakınında bir yere oturun. Yarım metre uzağa iki lokma sevdiği sevdiği yemekten atın. Üçüncü ve sonraki lokmalarda yarım metre uzağa atmak yerine dizinizin 20-30 santimetre yakınına koyun. Haftanın ilk yarısı böyle devam edin. Haftanın diğer yarısı, sonraki lokmalarda dizinizin 20-30 santimetre yanına koymak yerine dizinizin 10 santimetre yakına, duruma göre dizinizin üzerine koyun. Ama asla dokunarak veya belirgin bir şekilde hareket ederek korkutmayın ve telaşlandırmayın. Dizinizin üzerinde sevdiği yemeği yerken çok hafıf dokunun. Elinizin tümüyle değil parmağınızla hafifçe okşayın. Eğer olumsuz bir tepki vermezse yavaşça elinizin tamamıyla okşayın. Olumsuz bir tepki verirse bu aşamayı daha yavaşlatın ve uzatın. Bir aşama bir haftada bitmek zorunda değil.
Aşama 4: <Memnuniyet>
Dördüncü hafta boyunca kediniz her sevdiği yemeği yerken yavaşça okşamaya devam edin. Doyduğunu veya yeteri kadar yediğini gözlemledikten sonra yavaşça kaldırıp kucağınıza koyun. Olumsuz bir tepki vermezse uzun uzun okşayın. Olumsuz bir tepki verirse, kaldırıp kucağınıza koymak yerine yemeği kucağınıza koyun ve yerken yavaşça okşayın. Muhtemelen bir sonraki haftalar artık okşamanıza ve kaldırmanıza izin verebilecek durumda olacaktır.
Aşama X: <Sevgi ve Mutluluk>
Sonraki haftalar her gün bir kez sevdiği yemek vermek yerine iki günde bir kez sevdiği yemeği verin. Daha sonraki haftalar bu döngüyü 3 günde bir keze kadar düşürün. Kediler için hazırlanmış iyi bir mama, kaşar, sosis, salam veya sucuk gibi işlenmiş gıdalardan çok daha faydalıdır.
