Merhabalar değerli dostlar,
Neredeyse 3 senedir birlikte yaşadığım ve dışarıyı da hiç görmeye dünya tatlısı bir kedişim mevcut. Kendileri oldukça hassas olmakla birlikte, seyahatleri bırakın veterinere giderken bile dünyayı ayağa kaldıran ve kısacık mesafeyi bile taksiyle gitmeye mecbur bırakan biridir... Yol boyunca ağlamasıyla meşhurdur
Dış kapıyı açık bıraksam dahi gidip bakmaz, aksine biri gelebilir falan diye içeri saklanır. Ama tüm şovu da banadır yani, ürkek biri değil yanlış anlaşılmasın. Neyse, bir kız arkadaşımın ısrarları sonrası; o arkadaşımın kedisiyle tanışmaya gittim
Ciddi anlamda güzel ve eğlenceli bir minnoşla karşılaştım. Ancak benimki Soke cinsiyken, arkadaşımınki Van kedisi. Aralarında da yaklaşık 2 yaş falan fark var. Benimki daha büyük yani. Neyse tırnaklarını kesip bir araya getirdim her ikisini de. İlk akşam ikisi de çok gergindi, mahvettiler bizi. Sonrasında haftasonu sende kalsın istersen Puşok, belki alışırlar dedi. Tamamdır dedim. Mia'yla Puşok'u bir güzel gözlemlemeye başladım. Cuma akşamından beri birlikteler. Puşok (van kedisi), kendi sahibi gittikten sonra eve de alışınca aşırı rahat takılmaya başladı. Bir süre sonra da Mia'nın peşinden dolanmaya başladı. Bildiğiniz Mia kaçıyor o kovalıyor. Ama asla şiddet yok onda, aksine benimki tıssslayıp mırrrr yapıyor üçkağıtçı
Arada da çocuğa pati atmaya çalışıyor. Ama Puşok asla karşılık vermiyor, kuyruğunu falan yalamaya çalışıyor bizimkinin.
Arkadaşım Aydın'a dönerken yanında alacaktı normalde dün akşam Puşok'u ama belki biraz daha zamana ihtiyaçları vardır deyip bende bıraktı. Ben de sabahtan akşama kadar klinikteyim normalde. Aklımda onlarda kalıyor. Cuma'ya kadar birlikte takılacak bu ikili. Sizce doğru bir iş mi yapıyoruz? Bu yaşanan süreç normal mi? Mia'nın bu kadar kızması doğal mı? İlk gece onu sakinleştireyim derken yüzüme pati attı. Kaşımın üstü açıldı
Ama şu anda bana karşı çok sakin. Hatta sürekli yanıma gelip bana oynuyor resmen, kucağıma falan geliyor. Ama bir gözü de Puşok'ta yani. İkisine de aynı sevgiyi göstermeye çalışıyorum, ne birbirlerini kıskansınlar ne de kötü hissetmesinler diye ama ne yapacağımı şaşırdım artık. Kızgınlık dönemlerinde de asla sorun yaşamayan biridir Mia. Hatta çoğu kişi sesten rahatsız olur ama benimki aşırı tatlı ses çıkartıyor, fazla bağırmıyor da. Hatta hep kucağımda takılıyor o hafta boyunca. Aşırı sevimli oluyor, tüm şeytanlığı gidiyor 
Ama işte belki mutlu olur diye böyle bir olaya giriştim. Sizce hata mı yaptım yoksa 1 hafta kendi hallerinde takılmaları en doğrusu mu? Sizler daha iyi bilirsiniz diye sormak istedim. Beni yönlendirebilirseniz çok sevinirim, saygılarımı sunuyorum değerli dostlar...
Neredeyse 3 senedir birlikte yaşadığım ve dışarıyı da hiç görmeye dünya tatlısı bir kedişim mevcut. Kendileri oldukça hassas olmakla birlikte, seyahatleri bırakın veterinere giderken bile dünyayı ayağa kaldıran ve kısacık mesafeyi bile taksiyle gitmeye mecbur bırakan biridir... Yol boyunca ağlamasıyla meşhurdur
Arkadaşım Aydın'a dönerken yanında alacaktı normalde dün akşam Puşok'u ama belki biraz daha zamana ihtiyaçları vardır deyip bende bıraktı. Ben de sabahtan akşama kadar klinikteyim normalde. Aklımda onlarda kalıyor. Cuma'ya kadar birlikte takılacak bu ikili. Sizce doğru bir iş mi yapıyoruz? Bu yaşanan süreç normal mi? Mia'nın bu kadar kızması doğal mı? İlk gece onu sakinleştireyim derken yüzüme pati attı. Kaşımın üstü açıldı
Ama işte belki mutlu olur diye böyle bir olaya giriştim. Sizce hata mı yaptım yoksa 1 hafta kendi hallerinde takılmaları en doğrusu mu? Sizler daha iyi bilirsiniz diye sormak istedim. Beni yönlendirebilirseniz çok sevinirim, saygılarımı sunuyorum değerli dostlar...